In de snelle wereld van vandaag is de rol van een vader nog nooit zo belangrijk geweest.
Vaders zijn niet alleen maar kostwinners of de klusjesman in huis, ze zijn pilaren van kracht, liefde en begeleiding wanneer ze in hun kracht staan.
Mannen zijn doorheen generaties vaak emotioneel onderdrukt geweest door verschillende maatschappelijke, culturele en persoonlijke factoren.
Hier zijn enkele belangrijke redenen:
1. Sociale verwachtingen: De maatschappij heeft lang gedacht dat mannen sterk, onverschillig en emotieloos moeten zijn. Het gevolg hiervan is dat mannen het moeilijk vinden om zich kwetsbaar op te stellen of hulp te zoeken. Dit leidt tot emotionele onderdrukking.
2. Culturele normen: In veel culturen is mannelijkheid nauw verbonden met emotionele terughoudendheid. Jongens wordt van jongs af aan geleerd om "een man te zijn" en geen emoties te tonen.
3. Invloed van de ouders: Ouders kunnen onbewust emotionele onderdrukking in stand houden door bijvoorbeeld te zeggen dat hun zoon niet mag wenen. Ze moeten sterk zijn en zeker niet emotioneel kwetsbaar te zijn. Dat zou een teken van zwakte zijn.‘Boys don’t cry’
4. Angst voor een Oordeel: Veel mannen zijn bang om beoordeeld te worden of als zwak gezien te worden als ze hun emoties uiten.
5. Gebrek aan emotionele opvoeding: Mannen missen vaak de taal om hun emoties te begrijpen en op een gezonde manier te uiten. Zonder een goede emotionele opvoeding wordt het makkelijker om gevoelens te onderdrukken dan om ze te confronteren en te verwerken.
6. Trauma en eerdere ervaringen: Traumatische ervaringen en onopgeloste problemen uit het verleden kunnen leiden tot emotionele onderdrukking als copingmechanisme. Mannen kunnen het makkelijker vinden om hun emoties te begraven dan om te gaan met de pijn die ze meedragen.
Om je vaderrol volledig te kunnen omarmen, is het essentieel dat vaders beginnen aan een reis van healing en leren om hun emoties te uiten. Daarnaast is het leren om diepe verbindingen te maken, zowel met kinderen als met partner, zo belangrijk. Maar dat kan helaas alleen als je de verbinding met jezelf hersteld hebt.
Mijn pleegzoon had op een bepaald moment de muziek van Stromae ontdekt. En toen vond hij het zo leuk om het liedje van PAPAOUTAI luid te laten klinken in huis.
En als ik luid zeg, dan was het te luid. De buren stonden bijna aan mijn voordeur.
Als je Stromae niet kent: hier is zijn videoclip.
Het lievelings zinnetje van mijn pleegzoon was: ‘Tout le monde sait comment on fait des bébés Mais personne ne sait comment on fait des papas.’ Stromae heeft gelijk.
Hoe dan ook, dat was het copingmechanisme van mijn pleegzoon. Want de verbinding met zijn vader werd steeds gebroken. Het ene moment was hij de beste zoon, het andere moment zou hij het land uitgestuurd worden door zijn vader of op internaat gestoken worden. Dat was natuurlijk gebakken lucht. Maar voor het kind was dit de waarheid. Het kind, tiener ondertussen werd constant emotioneel en mentaal misbruikt.
De vader was allesbehalve empathisch en gaf constant zijn eigen pijn door aan zijn zoon.
Wat communiceer je als vader, je trauma of je heling en zo ook onvoorwaardelijke liefde?
Het helen van je wonden is niet alleen een persoonlijke reis; het is ook een geschenk aan je kinderen. Het gaat erom de wonden uit het verleden moedig onder ogen te zien, je innerlijke kind te helen en je hart weer open te stellen.
Geloof me, het is een reis die de moeite waard is, niet alleen voor je eigen welzijn, maar ook voor de blijvende impact die het zal hebben op het leven van je kind.
Dus laten we deze reis vandaag beginnen, voor een betere toekomst voor jou en je kind.
Om je hierbij je proces te helpen, geven we een gratis Webinar: 'Coachend Vaderschap, hoe begin je hieraan?'
Inschrijven doe je hier
Of klik hier: https://lazuli.activehosted.com/f/82
Lieve vaders,
Wij wensen je een gelukkige Vaderdag en wensen je veel kracht, wijsheid en liefde.
Fijne Vaderdag!
