Veel kinderen krijgen in hun jeugd te maken met zware trauma’s.
Hiermee bedoel ik, kinderen die incest meegemaakt hebben, verkrachting(en), verwaarlozing, en elke andere vorm van misbruik en zware manipulaties. Zelfs kinderen met ouders met mentale problemen lopen zware trauma’s op. Dit zijn trauma’s die geïnstalleerd worden op fysisch (cel)niveau.
Deze trauma’s hebben effect op de ontwikkeling van het brein en het lichaam van deze kinderen. Zij maken meer kans op hart- en longproblemen, kankers, depressie, zelfmoord, wanneer er niets aan gedaan wordt. Hun helingsproces is langdurig en kan zelfs een heel leven duren.
Het is vooral het stress-respons center van het brein dat een groot effect heeft op de ontwikkelingen van brein en lichaam. Het vecht-of-vluchtreactie is een verdedigingsmechanisme dat bij mensen en dieren optreedt als er acuut gevaar dreigt. De reactie begint met acute hevige angst en stress.
- het lichaam produceert grote hoeveelheden adrenaline en cortisol (stresshormonen),
- de bloeddruk en hartslag stijgt
- de spieren worden gespannen
- kippenvel
- de zintuigen worden scherper en de pupillen verwijden
- de pijngevoeligheid daalt naar een zeer laag niveau (endorfinestimulus)
Hierdoor is het lichaam voorbereid op een gevecht of om op de vlucht te slaan.
Als het gevaar is geweken, produceert het lichaam endorfines en dopamine om de balans weer te herstellen.
Als kinderen continu onder stress blijven staan in het gezin, daar waar het eigenlijk veilig zou moeten zijn, dan heeft dit een heel groot effect op de gezondheid op korte en lange termijn. Deze kinderen die deze zware (herhaaldelijke) trauma’s ervaren, staan dan continu in vechtsysteem of in vlucht en hun brein en lichaam kan niet meer tot rust komen.
Het ervaren van deze getraumatiseerde situaties, hebben dus niet alleen effect op de structuur en het functioneren van je brein en lichaam maar het heeft ook effect op het immuunsysteem, het hormonensysteem en zelfs hoe de DNA is bedraad.
Het is écht belangrijk dat we deze materie “au sérieux” nemen en manieren vinden om deze kinderen zo vlug mogelijk te helpen. Zij hebben niet alleen psychologische hulp nodig, maar ook fysisch.
Regelmatig is dit het onderwerp binnen een coach sessie. Volwassenen die er al een hele tijd mee rondlopen en schoorvoetend het onderwerp aanbrengen na een paar sessies. Ze komen er mee naar buiten wanneer ze klaar zijn voor hun healing en wanneer ze het gevoel hebben, dat ze je kunnen VERTROUWEN. Uitzonderlijk kom ik kinderen tegen die het zojuist meegemaakt hebben. Dit komt omdat we in België geen preventie systeem hebben. Er wordt pas opgetreden als er eerst iets gebeurd is! Het is heel triestig maar het is de realiteit van vandaag.
In dit filmpje van Ted, legt Nadine Burke Harris, haarfijn uit, hoe de gezondheid beïnvloed wordt wanneer kinderen zware trauma’s hebben meegemaakt.
