Jouw woorden en je stijl in communicatie bepalen het zelfbeeld, de emotionele gezondheid en de persoonlijke kracht van kinderen.
Er is een onvermijdelijke link tussen de woorden die je uit en het gedrag en de houding van een kind.
De manier waarop je spreekt, beïnvloedt de mate waarin kinderen kunnen waarnemen, interpreteren, geloven, respecteren en waarderen. Uiteindelijk heeft dit een impact op hoe kinderen tegen de wereld aankijken, welke acties ze wel of niet ondernemen en wat de gevolgen van hun acties zijn.
- Ben jij een ouder of leerkracht en maak je je zorgen over het effect van je woorden?
- Houd jij in een gesprek rekening met het zelfbeeld van een kind?
- Kies jij ervoor om kinderen meer in hun kracht te brengen?
- Help jij mee aan een nieuwe wereld door kinderen te begeleiden naar zelfverantwoordelijke jongeren?
Super! Want door je communicatieve vaardigheden te vergroten en taalpatronen te leren, kun je kinderen begeleiden naar respect, verantwoordelijkheidsgevoel en een positief zelfbeeld. De weg die je aflegt zal je bovendien persoonlijk helpen om stressvrij te leven en je relaties met je kinderen, partner en collega’s te verbeteren. Als je op een positieve manier leert communiceren met wat ik ‘zielentaal’ noem, zal je heel snel een impact voelen op het gedrag van de kinderen rondom je én op de manier waarop je zelf in het leven staat.
De kracht van woorden
Vaak gebruiken we woorden zonder na te denken wat de gevolgen ervan zijn. We zijn gewoon om (onbewust) bepaalde zinnen te herhalen. Die zinnen zijn overtuigingen die we overgenomen hebben van belangrijke rolmodellen rondom ons. Meestal zijn dit onze ouders, familieleden, leerkrachten, opvoeders … Deze overtuigingen kwamen in je bewustzijn terecht.
Het is de moeite waard om eens stil te staan bij deze onbewust geïnstalleerde overtuigingen.
Ikzelf ben opgegroeid met de zin: “Niet zagen en niet trunten!” (Trunten is West-Vlaams voor flauw doen.) Deze uitdrukking heeft me lief en leed gebracht.
Als kind vond ik het niet leuk wanneer mijn moeder dit zei op momenten dat ik het emotioneel moeilijk had. Met als gevolg dat ik mijn verdriet, gedachten en (hoog)gevoeligheid maar moeilijk kon uiten. Ik moest sterk zijn en had het gevoel dat emoties geen plek kregen.
Aan de andere kant heeft juist deze overtuiging mij geholpen op momenten waar anderen het opgegeven hadden. Op die momenten kon ik tegen mezelf zeggen: “Komaan, niet zagen en niet trunten!” Het heeft mijn doorzettingsvermogen vergroot, waardoor ik al dikwijls buiten mijn comfortzone gegaan ben en heel veel bijgeleerd heb.
Natuurlijk moest ik in mijn spirituele groei leren om mijn emoties uit te drukken. Dankzij dit proces leerde ik de kracht te vinden in mijn sensitiviteit. Je emoties moeten gehoord worden, want er zitten belangrijke boodschappen in. Maar het gevaar is dat wanneer je in de emotie blijft hangen, je ook in de slachtofferrol blijft zitten. Wist je trouwens dat dit de nummer 1 valkuil is bij hsp’ers? Dankzij deze overtuiging en mijn proces sta ik nu waar ik sta. Mijn cirkel is rond.
Als mijn moeder die uitdrukking nu gebruikt, moet ik glimlachen. Uiteindelijk heb ik geleerd dat het eerder een zegswijze was voor haarzelf, die haar in moeilijke periodes hielp om door te zetten, waar zij het anders had opgegeven.
Er is een juiste tijd voor de juiste woorden
Het is dus belangrijk om bewust je woorden te kiezen en ook te kiezen wanneer je wat zegt.
- Wanneer gebruik je woorden die koesteren, vol lof zijn of een ander in zijn kracht zetten?
- Wanneer gebruik je scheldwoorden of woorden van schaamte of kritiek?
- Waarom is een bepaalde overtuiging of uitdrukking soms een zegen en op andere momenten een beperking?
Om dit te weten moet je voldoende empathie bezitten. Als je empathisch bent, is je aandacht naar de andere persoon gericht en ga je je inleven in de ander. Wat heeft die ander – je kind, je partner, je collega – nu nodig dat het beste is voor hem op korte en lange termijn? Is het een schouderklopje, een knuffel, een hart onder de riem, een aanmoediging, een grens of een confrontatie?
Let wel: wanneer je dit doet, moet je er ook op letten dat je empathisch verbonden blijft met jezelf. Want dat is een tweede typische valkuil bij hsp’ers …
Vergroot je communicatieve vaardigheden
Ik weet dat het niet gemakkelijk is om gewoonten te doorbreken en zeker niet op het gebied van taalgebruik.
Ik hoor vaak bepaalde uitdrukkingen van ouders en leerkrachten die kinderen een bepaald gevoel geven. Sommige zijn positief en kun je meer in je dagelijkse leven integreren, want ze helpen kinderen en jongeren om te groeien tot verantwoordelijke volwassenen. Bij andere zinnen hoop ik écht dat je ze gaat schrappen uit je repertoire, omdat ze kinderen hulpeloos of machteloos doen voelen en omdat ze weerstand oproepen.
Laat me even een vergelijking maken. Als je alleen een hamer in je bezit hebt, ga je enkel nagels zoeken om ze in de muur te slaan. Als je meerdere gereedschappen hebt, zoals een schroevendraaier, tang, waterpas, boormachine of zaag, ga je de mogelijkheden om oplossingen te vinden vergroten. Je zal niet de hamer gebruiken als je eigenlijk een gat moet boren in de muur.
Mijn boodschap? Door je communicatieve vaardigheden als ouder, leerkracht of opvoeder te vergroten, kun je meer functioneren als een bewuste volwassene met de nodige verantwoordelijkheid. Je gaat de juiste tools inzetten in de juiste situatie op de juiste plaats.
Herhaling is de sleutel tot succes
De waarheid is echter dat de juiste tools hebben niet genoeg is. Ze moeten ook regelmatig gebruikt worden. Wie bijvoorbeeld goed wil zijn in een bepaalde sport, zal moeten oefenen, trainen en zich laten inspireren door zijn coach. En dat geldt ook wanneer je je vaardigheden in communicatie, opvoeding en relaties wilt vergroten.
Ik weet uit ondervinding dat het nodig is om dingen consequent toe te passen om er ervaren in te zijn. Kinderen houden van consequente afspraken en handelingen. Het geeft hen innerlijke rust en het schept een veilige omgeving. Onlangs zei een moeder na de cursus ‘True Heart Connection’: “Het is ongelofelijk hoe je met zulke kleine aanpassingen zulke grote resultaten bekomt. Mijn kind heeft nu respect voor mij!”
Veroorzaak een sneeuwbaleffect
Wie consequent op een bekrachtigende manier spreekt tot zijn kind(eren), zal een sneeuwbaleffect van positieve gevolgen creëren. Kinderen hebben nog een hele toekomst voor zich. Hoeveel is het je waard om te investeren in jezelf, om zo zelf een krachtig voorbeeld te zijn voor je kind? Wat levert het voor je kind op dat zijn kamer een speelgoedwinkel is? Heeft het er niet veel meer aan om geïnspireerd te worden door zijn eigen ouders? Niet één ouder, maar beide?
Het dagelijks herhalen van positieve woorden op een oprechte en spontane manier zorgt ervoor dat de energetische spaarrekening van je kind alleen maar stijgt. En ja, nu kost dat tijd en energie, maar na verloop van tijd zal het alleen maar opbrengen. Jouw kind zal later kunnen genieten én rentenieren van al jouw inspanningen.
Ik heb deze methodes zelf toegepast op mijn dochter en mijn pleegkinderen. Zij zijn vandaag tussen 18 en 25 jaar. De wijze beslissingen die zij vandaag nemen en de manier waarop ze alle vier in het leven staan, geeft mij een tevreden en voldaan gevoel. Ik heb me maximaal ingezet en zowel zij als ik kunnen daar nu van genieten. Ze zijn zelfstandige, zorgzame en verantwoordelijke jongvolwassenen.
Natuurlijk hebben ze ook momenten waarop ze het even moeilijk hebben. Maar al snel komen ze erachter dat de oplossing in henzelf zit en dat als ze het anders willen, ze verantwoordelijkheid moeten nemen. Ze zien dit nu zelf als de manier om iets op te lossen, doordat ik dat zo met hen gecommuniceerd heb. Ik los zelf niets op voor hen, maar kan alleen het voorbeeld geven.
Spreek op een spontane, onvoorwaardelijke manier
Wanneer ik het heb over ‘het spreken van positieve woorden’, dan bedoel ik ook dat je dit op een spontane, onvoorwaardelijke manier doet.
Maar hoe doe je dat?
Wel, laat me eerst uitleggen wat voorwaardelijke communicatie is. Bij deze vorm van communicatie is je intentie manipulatief: je wilt iets van je kind op een manier die jij wilt!
Manipulatie is wanneer jij:
- het verlangen hebt dat je kinderen iets doen ten voordele van jezelf;
- extreem vriendelijk, positief en liefdevol bent wanneer de verwachte taak of het juiste gedrag er is en vooral op díe momenten je liefde toont;
- je kind voor of na het resultaat dat je wenst, beloont met geld, speelgoed, games, snoep;
- je kind straft wanneer het niet handelt volgens jouw wil.
Enkele concrete voorbeelden:
“Als je bord leeg is, krijg je een dessert.”
“Als je rapport goed is, krijg je een cadeau.”
“Als de afwas klaar is, mag je tv-kijken.”
Onvoorwaardelijke communicatie betekent dat je niet spreekt vanuit je eigen voordeel, maar dat je je verlangens loslaat en je niet hecht aan het resultaat.
Onvoorwaardelijke communicatie betekent dat:
- je zelf geen verborgen agenda hebt in je gedachten en dat je boodschap enkel voordelig is voor je kind;
- je altijd even vriendelijk en positief bent en op elk moment liefde toont;
- je je kinderen niet beloont met materiële dingen, geld of suiker, maar met een knuffel, een high five, aandacht en samen een spel spelen;
- je je kind nooit straft.
Je laat je kind contact maken met de consequenties van zijn beslissingen. Je bouwt een gesprek op waarin leermomenten zitten voor jezelf en je kind.
Bijvoorbeeld:
“Of je nu goede of slechte punten hebt, ik zie je even graag. Laten we samen kijken wat je nodig hebt om de punten te halen die jij wenst.”
Natuurlijk willen kinderen zelf goede punten. Als ze weten dat jij hen respecteert en als zij jou respecteren, dan is er altijd harmonie in huis. Ook al zijn er moeilijke momenten.
Belangrijk is dat je kinderen begrijpen dat ze altijd geliefd zullen zijn, ‘no matter what’!
Niet om wat ze doen maar om wie ze zijn.
Kies de juiste houding
Wanneer je in verbinding bent met je Hogere Zelf en je je communicatieve vaardigheden gebruikt op een consequente – en dus ook op een spontane en onvoorwaardelijke – manier, dan ben jij als ouder in je kracht. Vrede en harmonie stromen dan doorheen je huis of doorheen je klas.
Je staat op tijd op, je kinderen ontbijten op een manier dat ze tijd hebben, je rijdt filevrij naar school en je hebt tijdens het rijden mooie gesprekken met je kind. Niet over wat ze nog moeten doen deze avond bij het thuiskomen, zoals hun kamer opruimen, op tijd in de gymles geraken of huiswerk maken. Neen, laat die zorgen maar thuis. Je maakt nu tijd voor ‘quality talking’. Waarom bespreek je niet wat je vannacht gedroomd hebt? Of hoe fijn je het vindt om samen met je kind in de auto te zitten? Je stelt geen toekomstvragen, maar je hebt het alleen over wat zich afspeelt in het nu. Gewoon ‘zijn’. Wat leeft er nu in je gedachten, in je lichaam?
Misschien kun je wel tijd maken voor intuïtieve spelletjes. Toen ik nog in West-Vlaanderen woonde (ondertussen woon ik in Antwerpen), reden mijn dochter en ik naar school en moesten we elke dag de spoorweg oversteken. Het gebeurde vaak dat we voor de overweg stonden te wachten. We speelden dan een raadspelletje: uit welke richting zou de trein komen? We sloten onze ogen, telden tot vijf en gaven dan direct en hardop ons intuïtieve antwoord. Daarna bestudeerden we onze innerlijke strategie. “Hoe volg jij je intuïtie?”, was de vraag. Mijn dochter volgde een bol of vlek in haar hoofd en ik volgde mijn buikgevoel. Soms waren we correct en andere momenten niet. En soms speelde een van ons vals door stiekem te kijken naar welke bovenleidingen begonnen te trillen. Na een tijd was het spel: intuïtief vertellen wie valsgespeeld had. We hadden zoveel plezier.
Wist je trouwens dat humor ervoor zorgt dat stress binnen de twee seconden uit je lichaam verdwijnt?
Wie meereed met ons moest het spel meespelen. Ik ging zelfs trager rijden om voor de rode lichten van de spoorweg te kunnen staan. We lachten heel veel, zongen mee op muziek en ik creëerde in elke rit, een ‘peace of mind’. Ik ging bewust op zoek naar manieren om de stress van mijn kind te laten afvloeien. Waarom? Omdat het elke dag met buikpijn naar huis kwam.
Voor kleuters kan naar school gaan veel energie van hen vragen. Zeker voor kinderen met een hogere gevoeligheid. Ze nemen zoveel prikkels op en hebben extra tijd en stilte nodig om die te verwerken. Als ze dat niet kunnen, krijgen ze lichamelijke klachten. Klachten waar dokters geen remedie voor hebben.
Stel je voor dat de autorit naar school ook nog eens stresserend zou zijn. Hoe komt je kind dan aan in de klas? Hoe geef je jouw kind af aan de leerkracht? Hoe gaat jouw kind dan in relatie staan tot de andere kinderen? Gaat jouw kind dan gemakkelijk, traag of helemaal geen informatie opnemen? Zal je kind op een ontspannen manier kunnen spelen op de speelplaats of moet het dan ook nog eerst alleen zijn om de verbinding te maken met zichzelf?
Zouden kinderen nog hyperactief gedrag vertonen als ze meer innerlijke rust vinden? Een belangrijke vraag om eens bij stil te staan.
Jouw houding als ouder of leerkracht bepaalt de emotionele gezondheid van kinderen
Hoogsensitieve kinderen zijn sneller vermoeid wanneer ze niet genoeg stilte en harmonie ondervinden om prikkels te verwerken. Hen helpen om goed te zorgen voor hun lichaam en geest is dus heel belangrijk. En dat kun je doen door op je eigen houding te letten. Als jouw prikkels vrede en rust uitstralen, dan zal dit energie geven aan de kinderen rondom jou.
En stel dat jouw houding consequent vredevol en harmonieus is, hoe veel meer hou je dan van jezelf? Ik weet zeker dat je dan meer ‘in the mood’ bent en dat kinderen begeleiden en opvoeden vanzelf gaat. Het is dan geen taak, maar veel meer iets waarvan je ook kunt genieten.
Voor de meeste leerkrachten is hun werk een passie en kunnen ze een constante energie aanhouden doorheen de dag. Theoretisch zou ik zeggen: als je als leerkracht moe thuiskomt, dan loopt er iets fout in je energiehuishouding. Maar niet als je met meer dan dertig kinderen in de klas moet werken! Dat is eerlijk gezegd niet menselijk voor de hoogsensitieve leerkracht.
Kinderen houden je wakker
Heb je een stresserende houding of loop je met een lichte frustratie rond? En zet je daarbovenop je communicatieve vaardigheden niet in of ga je manipulatief om met kinderen? Dan verlies je niet alleen energie, tijd, vrede en flow … je creëert ook nog eens ‘instant karma’.
Vergelijk instant karma met oploskoffie. De koffie moet niet eerst de tijd nemen om door een filter te lopen. Neen, bij oploskoffie giet je gewoon heet water over de kleine korreltjes en je hebt onmiddellijk zwarte koffie. En zeg nu zelf, dankzij deze oploskoffie blijf je alert en wakker.
Jouw kind is zoals oploskoffie. Het houdt jou spiritueel alert en wakker. Het zorgt ervoor dat je niet in slaap valt. Want je kind spiegelt jouw gedrag. Het is alsof je voor de geboorte een afspraak met hem gemaakt hebt: als ik mij slecht gedraag, spiegel dan binnen de twee seconden mijn gedrag. Instant! En omdat jouw kind je onvoorwaardelijk graag ziet, zal het met alle plezier die afspraak eren. 😉
En je kunt dat op twee manieren benaderen:
- Ik vind het gedrag van mijn kind niet goed en ik ga het straffen en een lesje leren.
- Ik ga genieten van de inzichten die ik krijg en mijn oude patronen bijsturen (zelfs de patronen die ik allang vergeten was).
Welke benadering verkies jij?
Een ‘zielentaal’ spreken met je kind vergt een nieuw bewustzijn
Als je een zielentaal spreekt met je kind, dan ga je bewust om met je woorden en met de manier waarop je je zinnen bouwt. Dat bewustzijn vergt dat je spiritueel gaat groeien, uit je slachtofferschap stapt en je ego bijstuurt.
Dit is een manier om je spirituele pad af te leggen en de uitdagingen in het leven aan te gaan met bezieling en doorzettingsvermogen. Je komt in verbinding met je hogere en aardse verantwoordelijkheid.
Het zijn de kinderen rondom je die je wakker zullen houden. En hoe meer kinderen je in je buurt hebt, hoe meer wekkers er zullen rinkelen. 😉
Spreek jij al de zielentaal van je kind?
Véronique
op 06 Jun 2016Liev
op 17 Jun 2016Sophie
op 21 Jun 2016Petra De Smul
op 05 Aug 2016